به نقل از «خبرگزاری میزان»

کارکرد متفاوت میزانسن در نمایش «غارنشینان»/تصمیمی خاص برای نشان‌دادن هویت بازیگران

تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۲۳۷۳۱

خبرگزاری میزان- نمایش «غارنشینان» به نویسندگی «ویلیام سارویان» و کارگردانی «مهدی محبعلی» این شب‌ها در تماشاخانه مهرگان روی صحنه رفته و تاکنون با استقبال نسبی مخاطبان روبرو بوده است. تاریخ انتشار: 15:00 - 07 آذر 1398 - کد خبر: ۵۷۱۶۲۴

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، نمایش «غارنشینان» به نویسندگی «ویلیام سارویان» و کارگردانی «مهدی محبعلی» این شب‌ها در تماشاخانه مهرگان روی صحنه رفته و تاکنون با استقبال نسبی مخاطبان روبرو بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

محمدرضا حسن زاده، رزا خلیلی، کیوان کاوند، شیوا رضایی، لیلی مهدوی، علی هدایتی، امیرصمصام طهماسبی، امیر جلیلی و علیرضا عبدالله زاده از جمله بازیگرانی هستند که هر شب ساعت ۱۹ در نمایش غارنشینان به ایفای نقش می‌پردازند.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده نقد نمایش «هرکسی یا شب می‌میرد یا روز، من شبانه روز» اینجا کلیک کنید

در خلاصه داستان این اثر آمده است: بازیگران از کارافتاده‌ای در متروکه‌ای به نام سالن تئاتر در نهایت فقر روز‌های تلخ خود را می‌گذرانند. چالش‌های فراوان برای بقا و نقش‌هایی که یک به یک از یاد رفته‌اند. شاید این غار آخرین پناهگاه کنت و کنتس و دوک باشد. اما حضور دختر جوان، پسر شیرفروش و زن دوره گرد و خرسش، راز‌های تازه این گروه مفلوک را برملا خواهد ساخت.

نمایش «غارنشینان» کوشیده است تا با جزئیاتی که در نظر دارد بتواند از ابتدا شرایط را برای شکل دادن اتفاق‌ها آماده کرده و از این تصمیم برای نمایان کردن هویت شخصیت‌ها بهره بگیرد. حال این رویه باتوجه به مولفه روایت که ساختار کلی را تحت تاثیر خود قرار داده قصد دارد در ابتدا زاویه نگاه را به سوی جهان اثر معطوف کند تا از این طریق بتواند هر جز را بعنوان یک کنش موثر در جریان پیش آمدن رخداد‌های موجود و جهان متن تلقی کند؛ لذا جهان متن بر پایه هویت شخصیت‌ها و ارتباط بین آن‌ها با یکدیگر طراحی شده است که این انتخاب نیز بی‌تاثیر در نوع برون‌ریزی‌ها، تشریح خواسته‌ها و دغدغه‌ها، لزوم به وجود آمدن رفتار‌های غیرقابل پیش‌بینی نیست.

اصولا در نمایشی که همه چیز به باور‌های درونی و بیرونی انسان مربوط می‌شود شرایط به گونه‌ای پیش می‌رود که هر لحظه می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای را ایفا کند؛ بنابراین شخصیت‌ها در این اثر به نوعی خود را در برابر اتفاق‌ها قرار می‌دهند تا بتوانند سرنوشت را در ازای داده و یا داشته‌ای در اختیار بگیرند که این عمل معرف نیازی است که می‌تواند در آینده‌ای دور یا نزدیک رقم بخورد.

حال با این شکل قراردادی که جهان متن و اثر برای هر شخصیت پیش آورده باید اشاره داشت که محتوا بعنوان یکی از اهرم‌های روایت جایگاه ویژه‌ای دارد، زیرا موقعیت مکانی که سالن تئاتر قدیمی یا همان متروکه‌ای که شخصیت‌ها در آن هستند را با جزئیات پیش روی مخاطب عیان می‌سازد و نیز از سوی دیگر سبب کنش و واکنش‌هایی می‌شود که آینه‌ای از درون و بیرون وجود هر شخصیت است. حال در این زمان است که اهمیت ساختار از جز به کل رسیدن قابل درک می‌شود، با این توضیح و دلیل که شخصیت‌ها با خواسته یا بهانه‌ای قصد دارند با تغییر شرایط موجود خود را از لحظه اکنون جدا کرده و به سوی آینده‌ای نامعلوم بروند.

موقعیت‌های نمایشی که در این اثر از آن‌ها استفاده شده یکی دیگر از محرک‌هایی است که هر شخصیت را ترغیب به معرفی نزد مخاطب می‌کند، زیرا این معرفی تنها راهی خواهد بود که می‌توان درباره آن‌ها قضاوتی عادلانه داشت؛ لذا ترکیب برون‌ریزی‌ها و ایجاد روابط بین شخصیت‌ها که بنابر لزوم تاثیرگذاری وارد صحنه می‌شوند معنایی تحلیلی نسبت به جامعه زمان زندگی نویسنده دارد که اهمیت پرداخت سوژه را محرز می‌کند. در واقع هر شخصیت سعی دارد با درک از محیط پیرامون خود جهانی که به آن باور دارد را معرفی کرده و در راستای رسیدن به نیازش فضاسازی لازم را برای درک درست مخاطب پیش آورد.

البته باید گفت که در این وضعیت مخاطب تنها می‌تواند در مقام شاهد اثر را به تماشا نشسته و در انتها تصمیم بگیرد که جهان نمایش تا چه اندازه با باور‌های واقعی و رخدادهایش برابری می‌کند که این موضوع کاملا به اوج و فرود‌های روایی و شیوه اجرایی مدنظر کارگردان مربوط است. با این توضیح که اگر شیوه اجرایی با تهمیدات قابل باور در اثر لحاظ نشود می‌تواند شلختگی‌های مفهومی و یا عینی را رقم بزند که این اتفاق تعریفی به جز درک نادرست از جهان متن را به همراه نخواهد داشت. حال در این راستا موقعیت‌های نمایشی شرایطی را فراهم می‌آورند که شخصیت‌ها بیشتر در تلاش برای رهایی از وضع موجود باشند. در واقع آن‌ها سعی دارند با این تصمیم فراموش شدنشان را از سوی جامعه برطرف کرده و مجدد به جهان اکنون بازگردند.

شاید بتوان گفت کارکرد میزانسن‌های طراحی شده در این اثر بر اساس رسیدن وضعیت به موقعیت قابل مشاهده است که در آن شخصیت‌ها بعنوان نمونه ما به ازایی از افراد یک جامعه هستند که در وجودشان حرص و طمع بیشتر از سایر داشته‌ها غلیان دارد.

انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: محمدرضا حسن زاده علیرضا عبدالله زاده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۲۳۷۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرکوب دانشجویان در آمریکا حقیقت تمدن غرب را نشان داد

به گزارش قدس خراسان به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی، آیت‌ الله سیداحمد علم‌الهدی در خطبه سیاسی نماز جمعه این هفته که با حضور پرشور زائران و مجاوران در حرم مطهر رضوی برگزار شد، با اشاره به فرارسیدن سالروز شهادت امام صادق(ع) اظهار کرد: مسئله مظلومیت، قصه تکراری در سیره همه اولیای الهی است و شاید یکی از ابعادی که وجود اقدس امیرالمومنان(ع) را اول مظلومان عالم می‌دانند، به این خاطر است که خود مظلوم بود و همه مظلومان عالم نیز از نسل او بودند.

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی افزود: شما ببینید یک شخصیت عالم و فرزانه‌ای را با لباس عبادت از خانه بیرون بکشند، دست‌هایش را در حدود سن 65 سالگی ببندند و بی‌حیایی سوار بر اسب او را به دنبال بکشد. این مظلومیت برای کدام رهبر و قوم تکرار شده است؟ در همین حد که حتی یهود جسور و عنود نیز با اینکه قاتل پیامبران بودند اما دست به چنین هتک حرمت‌هایی نمی‌زدند. به همین هم اکتفا نکردند و در نهایت با سم وجود اقدسش را مسموم کردند و به شهادت رساندند.

وی خاطرنشان کرد: امام صادق(ع) یک وجه تقارن و تشابه نزدیکی هم با وجود اقدس ولی نعمت ما علی‌ابن موسی‌الرضا(ع) داشتند. یکی اینکه امام صادق(ع) نخستین نفری بود که ولادت امام رضا(ع) را بشارت داد و دوم آن که شهادت امام صادق(ع) از نظر زمانی مقارن با ولادت امام رضا(ع) بود که انگار سرچشمه علم و فضائل امام صادق(ع) وقتی از دنیا رفت، در وجود ولی معصوم دیگری همچون امام رضا(ع) دوباره متولد شد تا همگان از آن محظوظ و بهره‌مند شوند.

اجتماع صادقیون مصداق یک سنت حسنه است

آیت‌الله علم‌الهدی با دعوت رسمی از زائران و مجاوران بارگاه منور رضوی برای حضور در اجتماع بزرگ صادقیون ادامه داد: همچون سال‌های قبل، فردا نیز به مناسبت فرارسیدن سالروز شهادت رئیس مذهب جعفری، زائران و مجاوران امام هشتم(ع) از میدان شهدا به سمت حرم مطهر رضوی راهپیمایی می‌کنند. اجتماع عظیم صادقیون از آن سنت‌های حسنه و نیکی است که همه می‌توانند به نیت عرض تسلیت و ابراز ارادت به محضر امام رضا(ع) در آن شرکت کنند.

نماز جمعه مشهد گفت: از برگزارکنندگان اجتماع عظیمی که روز چهارشنبه در حمایت از طرح نور برگزار شد تا مردم، شور و ارادت خود را نسبت به فرمانده محترم و شجاع نیروی انتظامی و مجریان طرح نور نشان بدهند، تقدیر و تشکر می‌کنم. وقتی نیروهای نخبه نظام به دنبال اجرای شرع و قانون بیفتند، باید حمایت مردم نیز پشتیبان آن‌ها باشد. این اجتماع مورد تأیید بنده است و از همه شما برادران و خواهران گرامی برای شرکت در آن تشکر می‌کنم.

کارگر، عنصر سازنده در جامعه

وی با اشاره به فرارسیدن هفته معلم و هفته کارگر به عنوان دو مناسبت جاری تصریح کرد: این روزها در هفته کار و کارگر هستیم. کارگر، عنصر سازنده در جامعه است و توسعه اقتصادی، رشد اقتصادی و جهش تولید به مدد بازوان توانمند او تأمین می‌شود که از این حیث، تأمین معیشت کارگر بر همه مسئولان ضرورت دارد. علاوه بر این، هفته معلم نیز در این روزها در جریان است که با اشاره به آن، نکاتی را عرض می‌کنم.

آیت‌الله علم‌الهدی با اشاره به آیه دو سوره مبارکه جمعه تأکید کرد: قول مشهور این است که امام(ره) فرمود معلمی شغل انبیاست اما اشاره امام راحل به هر معلمی نیست زیرا خداوند عالم در قرآن کریم سه شغل برای پیامبران الهی عنوان کرده است؛ آنجا که می‌فرماید «هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولًا مِنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ» و تصریح می‌کند که پیامبران، آیات الهی را برای مردم می‌خواندند، آنها را تزکیه می‌دادند و کتاب و حکمت به ایشان می‌آموختند. این سه عنوان، سه شرطی است که اگر معلم به آن پایبند بود، آن زمان است که می‌توان گفت آن معلم رهرو طریق انبیاست.

تولید هویت، تکلیف اصلی معلمان

عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه تولید هویت برای مردم، بزرگترین رسالت انبیای الهی بود، گفت: همه انسان‌هایی که در دوران حیات بابرکت رسول اکرم(ص) در قبایل، عشایر و دسته‌های مختلف که گرفتار امیال نفسانی بودند، بر هم شمشیر می‌کشیدند و قتل و غارت را در روابط خود حاکم می‌کردند، به دست پیامبر اسلام(ص) هویت یافتند، تبدیل به «امت» شدند و جامعه‌سازی کردند. بر همین اساس هم بود که رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر با معلمان تأکید کردند که پرورش هویت دانش‌آموزان در کنار علم‌آموزی بر معلمان ضرورت دارد.

وی بیان کرد: معلم مکلف است پیش از آموزش، به دانش‌آموز هویت ملی و دینی ببخشد زیرا از اساس، هویت دینی محور هویت ملی است. عزیزان من، مسئله حجاب نیز یکی از همین هویت‌های دینی و ملی است. اصلاً حجاب متعلق به فرهنگ ایران است. حتی آن زمان که هنوز اسلام وارد ایران نشده بود، حجاب فرهنگ ایرانیان بود؛ به‌خصوص در تاریخ ایران باستان و انعکاس این فرهنگ را می‌توان در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی دید؛ آن زمان که از قول منیژه به عنوان نماد یک زن فرهیخته و ایرانی نقل می‌کند «منیژه منم، دخت افراسیاب، برهنه ندیده تنم آفتاب».

تزکیه، مقدم بر تعلیم است

آیت الله علم الهدی با تأکید بر اینکه آموزش و پرورش مکلف است فرهنگ ملی و دینی را به دانش‌آموز تعلیم دهد، اظهار کرد: اگر این فرهنگ به درستی منتقل شد، آن زمان است نسل آینده‌ساز دیگر خودباختگی هویتی نخواهد داشت و غربگرا و غرب‌زده نخواهد بود. برادران عزیز، خواهران گرامی، آنچه امروز در دانشگاه‌های آمریکا درحال وقوع است، اینکه استاد دانشگاه را روی زمین می‌کشند و دانشجو را به شدیدترین شکل ممکن سرکوب می‌کنند، همه این‌ها تابلوی لیبرال دموکراسی و تمدن غربی است که امروزه در ایالات متحده آمریکا به چشم می‌آید. حقیقت و واقعیت اینها همین است. دانش‌آموز اگر هویت پیدا کند، به این‌ها وابسته نمی‌شود.

امام جمعه مشهد افزود: پس از هویت‌بخشی، خداوند عالم تزکیه را مقدم بر تعلیم دانسته است. به همین دلیل، ما نیز تأکید داریم که باید پرورش مقدم بر آموزش باشد. البته در مقوله پرورش نمی‌توان فقط به دبیران پرورشی اکتفا کرد زیرا اصل تربیت از همان معلمی آغاز می‌شود که درحال تعلیم است. آن عظمتی که معلم به خاطر علمش در چشم دانش‌آموز دارد، بهترین ابراز تربیت است اگر معلم دغدغه‌مند باشد. اگر معلم این سه خاصیت را داشت یعنی به دانش‌آموز هویت داد، او را تربیت کرد و تعلیم را به حد کمال به اجرا درآورد، آن زمان است که رهرو طریقت انبیاست.